Zimne dni, ciepłe marzenia.

 W końcu nadszedł kwiecień. Jeszcze trochę ponad dwa miesiące do wakacji, trochę ponad półtora miesiąca walk o oceny, może w końcu okres ciepłych, ale nie upalnych dni i przesiadywania ze znajomymi na dworze, słońcu. Sam fakt, że święta Wielkanocne okazały się białymi świętami jest dla mnie absolutnym absurdem i paranoją. Buntownicza Natalia która w akcie protestu chodzi w trampkach do szkoły, co już absolutnie wskazuje na jej głupotę, domaga się słońca i minimalnie piętnastu stopni!

 W szkole idzie mi coraz lepiej, co niestety nie zmienia faktu, że jestem załamana dwoma najbliższymi dniami. Jutro kartkówka i sprawdzian, w piątek kolejny sprawdzian, a jeszcze wczoraj miałam wolne i niczym się nie przejmowałam. Mimo wszystko, grunt to utrzymać poziom i nie spaść po raz kolejny tak jak w lutym. Aktualnie próbuję się tym nie zamartwiać i by się troszkę odciągnąć od tego szkolnego syfu, na nowo zaczęłam czytać książki. Dużo książek. Nawet nie pamiętam kiedy ostatni raz tak porządnie przy jakiejś przysiadłam i faktycznie ją przeczytałam od deski do deski w jeden dzień. Ostatnio czytanie zaledwie jednej powieści ciągnęło się przez parę dni, wręcz tygodni. A teraz jedna książka jakoś zleciała w dwa dni, kolejna w trzy, wczoraj rano zaczęłam kolejną, około 22 ją skończyłam. Cieszy mnie ten fakt niezmiernie, gdyż znowu chce się stać molem książkowym, który z uporem maniaka przeszukuje księgarnie i biblioteki w poszukiwaniu czegoś, czego jeszcze nie czytał. CHCE CHCE CHCE.

 Pragnę już wakacji. Szumu morza, ciepłego piasku, wyjazdu do Berlina, wszechogarniającej miłości i przyjaciół obok mnie. Wolnego czasu i spania do dwunastej rano. Wyjazdów nad jezioro tak jak rok temu. Powrotu opalenizny. Biegania w ciepłym deszczu, grania w siatkówkę z dziewczynami. Krótkich spodenek i zwiewnych koszuli/bluzek/sukienek. W tym momencie tego potrzebuję najbardziej.

Henry Krinkle "Stay"